Na 19 weken verlof te hebben gehad begint mijn werkweek deze week weer. Om exact te zijn begin ik morgen weer met werken.
Ons mannetje is alweer een paar maanden oud maar ik moet eerlijk bekennen dat de eerste maanden behoorlijk pittig waren. Een ware ‘huilbaby’. Ik heb het niet ervaren als huilbaby want het is gewoon een raar woord vind ik. Ons mannetje had enorm last van krampjes en verborgen reflux. Hierdoor is het een slechte slaper waardoor ik zelden mijn handen
Erg vond ik het niet want de nachten gingen prima. Maar overdag had ik mijn handen niet vrij om even lekker creatief te kunnen zijn.
Ergens ben ik dus wel blij om weer te gaan werken maar mijn moedergevoel zegt totaal iets anders. Het zal wel even wennen zijn en ik zal er ongetwijfeld even doorheen moeten. Gelukkig vindt de kleine man het wel geweldig op de opvang. Dus dat is een zorg minder.
Waar ben ik nu mee bezig?
Ik ben op dit moment bezig met twee dingen. Een haakwerk maar ook een naaiwerk. Het haakwerk had ik al laten zien op instagram. Dit is een deken die ik ga schenken aan een goed doel. Welk doel het wordt is nog niet bekend maar ik heb zeker hele leuke stichtingen doorgekregen. Dus hierin ga ik nog een keuze maken. Of ik laat samen met jullie de keuze maken.
Daarnaast ben ik ook bezig met het maken van een salopette voor de kleine man. Ik ben hier al heel lang mee bezig omdat het maar niet opschiet omdat ik niet vaak mijn handen vrij heb. En als ik die al vrij heb vind ik een schoon huis ook wel weer wat waard. Nu is het dus een race tegen de klok in, want als ik nog veel langer wacht dan is meneer er straks alweer uitgegroeid voordat ik hem af heb. Dat moeten we dus ook niet hebben.
Hopen op dat de slaapjes straks steeds beter gaan overdag en dat ik het huishouden wat meer op orde krijg. Maar nu ik thuiswerk kan ik mooi nog snel even wat dingen doen als in het huishouden voor ik de kleine man ga ophalen. Zo krijgen we weer een mooi schoon huis. Kan ik het weekend weer spenderen aan het creatief bezig zijn.
Zo zeg ik het natuurlijk nu! Maar niets is zo onvoorspelbaar dan de kleine man haha. Hieronder een foto van de kleine man met mijn zelf gemaakt broekje 🙂 Nog altijd trots!
